Η Ιστορία και η συγγραφή της, όπως κάθε ανθρώπινο παράγωγο, σχετίζονται με τις διεργασίες και τις αντιθέσεις κάθε εποχής κι επιδρούν με τη σειρά τους στο κοινωνικό περιβάλλον και περισσότερο στη συνείδηση, στη στάση ζωής, και στην τοποθέτηση απέναντι στο εκάστοτε κυρίαρχο οικονομικό-πολιτικό σύστημα. Η Ιστορία διαθέτει επομένως -ως προς τις θεματικές, τη μέθοδο και τις αξιολογήσεις της- την ταξική της οπτική.
Το έργο του Βασίλη Μόσχου είναι αποτέλεσμα πολύχρονης συστηματικής μελέτης-εργασίας και συγκροτεί ένα μεγάλο μέρος της ομώνυμης διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα. Έρχεται, δίχως υπερβολή, να προσθέσει το δικό του βάρος στην ελληνική κομμουνιστική ιστοριογραφία, στο πλαίσιο της οποίας πρώτη φορά επιχειρείται μια ολοκληρωμένη αποτίμηση της πολιτικής στάσης των λογοτεχνών στη δεκαετία του ’40, βασισμένη στα αρχεία των ίδιων και σε άρθρα τους.